Татјана Матејаш Камерон, попозната како Тајчи, и беше гостинка на Татјана Јуриќ во подкастот “Skip or Beep”, браво! радиото. во која се присети на тешките моменти од животот, откри зошто на врвот на славата заминала во Америка во целосна анонимност, но и како завршила во затвор.
„Тоа чувство на припадност кон себе, да знам дека сум своја, а не туѓа, секако беше причината поради која решив да заминам…“, вели таа.
И додека денес им помага на другите со своите животни совети, не крие дека во младоста не знаела да се справи со траумите. Како тинејџерка била сексуално злоставувана и со години се борела повторно да се сака себеси и да си ја врати самодовербата.
„За жал, како општество не бевме доволно свесни за менталните проблеми“, рече таа.
-Рековте дека одамна сте му простиле на тој насилник, силувач, но долго време не можевте? На кој начин се преиспитавте?, ја праша Татјана Јуриќ.
-Немав алат, тоа е проблемот, како јас лично бев програмиран од околината, со време, го турнав длабоко, длабоко во себе… Баба ми знаеше да каже – ќе го однесам во гроб. … Затоа решив дека никогаш нема да кажам никому дури и случајно, туку дека ќе го однесам во гроб – искрен беше Таичи.
-Ни на мајка ti?’, ја прашала Татјана, а Таjчи додала: „Ниту нејзе, затоа што ако и кажам на мајка ми, не ме пушташе никаде сама, ниту на настапи, а се плашев да кажам, затоа што сакав да ја заштитам. Како можам да и кажам нешто толку страшно на мајка ми? Тоа би ѝ го скршило срцето…“
Никогаш не го пријавила човекот кој ја малтретирал.
-Нема име, воопшто не е важно, затоа што помина толку време, не можеш сега да бараш некого, тоа не е целта… Не знам дали тој човек е воопшто жив, а од друга страна da вложувам енергија во тоа… И тие мажи, тоа им се случува како последица на некоја траума…“, изјави пејачката.
Таа одлучи да не се справува со насилниците, туку да им помага на жртвите.
-Работам во затвор со жени кои поминале низ се, многу полошо од мене… со жени кои биле тотални робинки… Жртвите на сексуалното ропство не се врзани. За жал, кога полицаец ќе запре автомобил со две девојки кои ‘припаѓаат на некого’, никогаш нема да ви го кажат тоа… затоа што се плашат и затоа што биле изманипулирани. Преку мојата работа со тие жени придонесувам тоа да се промени, со тоа како ги воспитувам моите три сина, ова го гледам како моја одговорност… Треба да го излечиме општеството! Нормално, ако сега се случи ова, ќе одам да му речам на овој човек – мора да се лекуваш, но кога ќе помине толку време, има други начини на кои можеме да влијаеме за да не се повтори – таа беше искрена.
Исцелувањето го нашла и во духовната музика и пишувањето. За време на престојот во Загреб летово, кога се одржа ова интервју, објави емотивна исповед – книгата „Нскршлива“, која наскоро ќе се најде во продажба.
