Иванден е голем празник, а неговата големина најдобро се изразува преку обичаите и верувањата кои се почитуваат со векови.
Старо верување е дека сонцето три пати застанува на небото на Иванден, а многумина веруваат дека природата го достигнала својот врв на развој, т.е. до средината на летото, пренесува курир.рс.
Иванден е денот кога се слави раѓањето на Свети Јован Крстител, а обичај е да се плетат венци од летни цвеќиња и да се палат големи брезови огнови – лили.
Ваквото палење огнови за Денот на летото е поврзано со палењето елки во пресрет на Божиќ, што значи дека зимското, божиќното сонце не сјае толку високо како летното сонце, ниту грее толку топло.
Водата добива посебна моќ, па сите се капат во реки, потоци, езера. Билките и тревите имаат засилени лековити својства, затоа се берат лековити билки и се плетат венци кои се чуваат во куќата како лек против разни болести.
Средината на летото може да се нарече и празник на девојките бидејќи цела низа ритуали им се доверени на девојките. Во многу краишта, ноќта пред Ивандан, девојките палат огнови на Ивандан, берат цвеќиња и билки, пеат и плетат венци. Девојките палеле жив оган, а цела ноќ играле и пееле со венци од цвеќе. Во раните зори, се разделувале, секој носејќи по едно парче дрво од огнот и ставале ткаен венец на врвот на портата. Сето тоа е правено со шега, па ноќта одекнувала смеата на девојките. Се верува дека оваа ноќ треба да се фатат свтулки и да се носат дома.
Ништо не се прави во лозјата. Винарите внимаваат да не влегуваат во лозјето три дена пред и три дена по Иванден. Велат дека во тие седум дена најмногу вирее лозјето, бидејќи го чува Свети Јован. Девојките садат малку жито во саксија, а на Петровден гледаат како тоа никнало.
Иванден се смета за значаен празник и со него се поврзуваа цела низа ритуали. Вечерта пред празникот, девојките берат цвеќињата на Иванден (жолто или црвено) и на Петровден (сино) и ги ставаатна едно место, потоа плетат венци од тие цвеќиња, кои ги стават на сите згради, врати, полиња. , ливади, па дури и до крстот во селото Се смета дека иванданските венци го претставуваат Сонцето.
Билките се берат главно на празници, бидејќи луѓето веруваат дека тогаш имаат поддршка од небото.
Потоа се капат во реката, така што водата ја измие магијата, лошата среќа или болеста. Ако жената имала неколку последователни спонтани абортуси, на денот на Свети Јован ги посетува луѓето по име Станко или Станка. Ако ги има повеќе, тие ја обиколуваат секоја куќа, земаат трева од венците и си прават венец. Со него на глава се капат во реката и веруваат дека следната бременост ќе им биде успешна.
Без оглед на приликата, венците од кантарион (Melilotus officinalis) се закачуваат над или десно од влезната врата следниот ден. Се верува дека ќе го заштити домот од лоша среќа во текот на следната година.
Кај народот постои обичај дека на Иванден ден луѓето се нарекуваат браќа и куми „по Бога и Свети Јован“ затоа што Јован Крстител, кој е роден на летниот ден според старата пресметка, се смета за модел на карактер и чесност.
