Актерката Олгица Станисављевиќ се свршила со актерот Љубомир Љуба Тадиќ, а решила да се омажи за Властимир Ѓуза Стојиљковиќ.
Да имаше таблоиди тогаш во Југославија, оваа приказна веројатно ќе беше на насловната страница.
-Тоа е љубов! Разбери нè Љубо- му рекол Ѓуза на својот пријател. Низ актерските ходници се рашириле муабети, а луѓето зад сцената тврделе дека Љуба сето тоа го прифатил мирно. Се шпекулирало и дека заљубениот пар ова му го кажал на Тадиќ додека бил во болница.
Оваа приказна на некој начин ја потврди и братот на Џуза, Ненад, кој своевремено пред медиумите истакна:
-Никогаш не го прашав Ѓуза за таа приказна, дали таа навистина била свршеница на Љуба. Знам дека Олга му беше девојка на Тадиќ. Ако тоа е она што го велат актерите, тогаш тоа е вистина.
Ѓуза и Олга беа заедно долго време, до нејзината смрт во 1987 година. За време на нејзиниот живот, таа зборуваше за тоа што ги задржало во брак.
-Расправијата доаѓа како лек. Да не се каравме, дали ќе издржевме толку години заедно? Инаку, Ѓуза е одличен сопруг, а јас сум една од оние жени кои разбираат дека мажот мора и треба да биде прв во куќата. Жена за нијанса пониско. Доволно е да имаш среќа. Некој еднаш рече: „Жената што понекогаш се прави глупава е мудра“, изјавила таа за „Југопапир“.
Кога умрела, Ѓуза бил неутешен. Неговиот брат рекол дека пријателот Љуба Тадиќ го повикал повторно да се ожени.
- Еднаш ми кажа дека се оженил на убедување на Љуба и втор пат, кога Олга починала. Љуба му рекол: „Слушај Ѓузо, нема ништо полошо од тоа кога ќе се вратиш од кафеана и никој не те чека. дома“ – рекол брат му Ненад.
А втора сопруга на Ѓуза била Душана Стојиљковиќ.
-Мојата школска другарка и актерка Цеца Бојковиќ ме однесе како студент по стоматологија во Ателје 212, каде што го запознав Ѓуза. Тој веќе беше успешен како актер и во долг брак со колешката Олга Станисављевиќ, која беше прекрасна жена и навистина никогаш не помислив дека ќе се омажам за него. Знаев дека се заедно уште од детството и дека рано се венчале – изјавила Душанка која открила како нивното пријателство се претворило во љубов.
Кога почина сопругата на Ѓуза, тој беше сам, а Цеца и нејзиниот тогашен сопруг Љубомир – Муци Драшкиќ ме замолија да се грижам за него бидејќи патуваа на море. Затоа секој ден му се јавував на телефон да го прашам како е, дали ручал и навистина ништо не се случи меѓу нас. Не се заљубив во Ѓуза на четириесет години, ниту пак сакав да се омажам затоа што бегав од бракот како ѓавол од крстот. Сепак, кога отидов да го видам една вечер, една година по смртта на неговата сопруга, тој инсистираше да останам. И малку по малку започна нашата втора фаза. Ниту еден од нас не сакаше брак, туку секогаш да бидеме еден за друг. Така живеевме скоро година и пол, а бидејќи бев негова вонбрачна сопруга, се соочивме со административни проблеми, па решивме да се венчаме. Се сеќавам дека бевме очајни кога отидовме сами кај матичарот кој ни рече дека не можеме да се венчаме затоа што се реновира салата, а ние едвај имавме храброст и немавме ни кум. Ѓуза веднаш побара од матичарката да му биде кума, на што таа со воодушевување се согласи, а мене ми посведочи една жена која влезе во канцеларијата. Така се венчавме на 22 август 1990 година во кабинетот на градоначалникот на општината – рече Душанка.
Властимир Ѓуза Стојиљковиќ почина на 17 јуни 2015 година. Љуба Тадиќ почина една деценија пред него, на 28 октомври 2005 година.
Извор: република.рс
