Артериската хипертензија е најчеста кардиоваскуларна болест во светот и најчеста болест во развиените земји. Се работи за опасна состојба од којашто се погодени третина од светското население и го зголемува ризикот од развој на други хронични болести што доведуваат до прерана смрт.
Хипертензија, т.е. висок крвен притисок се дијагностицира кога измерениот притисок е 140/90 милиметри на живиниот столб, или повисок, во повеќе наврати. Според новите упатства, лекарите ќе предупредуваат и за претхипертензија, бидејќи според новите упатства „совршен“ крвен притисок за здрав човек е 120-129 / 80-84 ммХг. Затоа, редовното мерење и внимавањето на факторите на ризик е единствениот начин да се открие артериската хипертензија и доследно да се третира со промени во животниот стил и лекови.
Проблемот со крвниот притисок е тоа што долго време поминува незабележано, а симптомите – окципитална главоболка (силна болка во задниот дел на главата), вртоглавица, замор, зуење во ушите, болки во градите, нестабилност при одење, крвавење од носот обично се јавуваат паралелно со оштетување на други органи.
Всушност, постои постојана поврзаност меѓу покачен крвен притисок и ризикот од мозочен удар, коронарна артериска болест, срцева слабост и хронична бубрежна болест.
Истражувањата покажуваат дека секое зголемување од 20 ммХг на систолниот крвен притисок или 10 ммХг зголемување на дијастолниот притисок, ја удвојува опасноста од смртоносната коронарна артериска болест и мозочен удар. Истражувачите од Медицински универзитет во Виена, Австрија, открија структурни промени во бубрезите на пациенти со висок притисок, без видливи симптоми и ја објавија својата работа во списанието „Хипертензија“.
Резултатите покажуваат дека високиот крвен притисок може да доведе до абнормалности во подоцитите – клетки во бубрежниот филтер, дури и без други состојби како што е дијабетесот „Подоцитите се посебни клетки на бубрежните гломерули и тие имаат клучна улога во функцијата на филтрација во бубрезите. Нивната големина и густина се важни показатели за здравјето на бубрежното ткиво”, се вели во истражувањето.
– Резултатите покажуваат дека пациентите со хипертензија имаат намалена густина на подоцити и зголемени клеточни јадра во споредба со здравите поединци. Овие промени настанале независно од дополнителната дијагноза на дијабетес тип 2 и веројатно претставуваат прв микроскопски видлив чекор кон нарушена бубрежна функција, вели првиот автор на испитувањата, д-р Кристофер Пашен.
Тој додаде и дека раното откривање и лекување ќе биде корисно за забавување на прогресијата на бубрежното заболување и спречување на долгорочно оштетување.
Високиот крвен притисок и дијабетес тип 2 се меѓу најчестите причини за хронично заболување на бубрезите. Иако влијанието на дијабетесот врз функцијата на бубрезите ѝ е добро познато на науката, претходно не беше јасно до кој степен високиот крвен притисок предизвикува директни структурни промени дури и без дијабетес.
Тековната студија дава нови сознанија за сѐ ова, што може да биде важно за раното откривање и планирање на терапијата.
