Ноќта помеѓу 30 и 31 јули 1993 година Лаушевиќ во кафулето „Епл“ во Подгорица ги уби Драгор Пејовиќ (20) и Радован Вучиниќ (21) и го рани Андрија Кажиќ, по тепачка во која учествувал со неговиот брат.
За двојното убиство актерот е осуден на 13 години затвор.
Семејството на покојниот Радован Вучиниќ со песна одговори на неговата книга „Година минува, ден никогаш“.
Сестрата на Вучиниќ, Маја Вукчевиќ, во една прилика на „Преса“ испратила песна во која наведува како книгата влијаела врз неа. Членовите на семејството се налутија кога тогашниот претседател на Србија, Борис Тадиќ, го помилува актерот.
Спиралните скали водат до знаење,
Пламенот еден ден ќе ги проголта сите,
Дури и сеќавањето ќе умре.
………
За ова се подготвуваш цел живот,
решително преземете ги последните чекори.
Затоа, земи пенкало
Голем човеку
Заврши ја последната страница
Дојде време да се затворат кориците.
………
Фрли ги оковите што ги кршиш со години,
легнете и затворете ги очите пред последното будење.
………….
И остави нè да тагуваме
сите што ги прецртавте по грешка
затоа што не се покаја и не погледна назад.
По помилувањето на Лаушевиќ, мајката на Радован Вучиниќ, Иконија, изјави дека помилувањето не ја повредило, но дека не може да поднесе да го гледа Лаушевиќ на телевизија со „таа книга“.
Од друга страна, Небојша Пејовиќ, братот на починатиот Драгор, рече дека е тажно и трагично што се доделуваат награди и титули на херој за убиство на невини млади луѓе.
