Виктор Димовски кој секако сноси одреден степен на одговорност за скандалот со Онишченко, можеби и нема да замине за амбасадор во Париз. Но, секако, тоа нема да биде поради она за што спинува Милошоски, дека НАТО не му верувал, а во Москва би бил подобредојден
Пишува: Теофил Блажевски
Антонио Милошоски во интервју даде оценки за последиците по земјава по скандалот со државјанството на Олександар Онишченко, при што во оценките за последиците, ако досегашниот директор на АНБ, Виктор Димовски, замине на амбасадорска функција во Париз, изрече спин:
Спин: Директорот на АНБ е прилично нервозен и со право е нервозен. Затоа што во неговата досегашна политичка дипломатска, институционална, безбедносна, разузнавачка кариера, повеќе или помалку работите оделе со некоја предвидливост и немало некои поголеми екцеси или драми. Но, за прв пат сега се случува еден ваков скандал, каде што по 16-17 месеци истражување за државјанството на Онишченко, АНБ и тој како директор и уште стотина вработени и десет поглавни луѓе, не успеваат да ја отворат страницата на Department of treasury на САД и само да го впишат името и презимето или само варијации од тоа име да видат дека е на црната листа. Или да се јават во Украина… После ваков голем скандал со рускиот агент, подобро е нека го испратат во Москва или во Белград (Димовски-н.з.), празни се и овие места, таму ќе биде подобредојден и ќе добива многу подобри информации затоа што во Париз, во Берлин, во Брисел, во Рим или во Букурешт или во било која земја членка на НАТО, нема да споделуваат сензитивни информации со човек кој што дал позитивни информации за државјанството на еден шпион.
[Извор: ТВ Алфа – Милошоски/интервју, датум: 24.11.2022]
Контраспин: Неколку тврдења на Антонио Милошоски, пратеник и висок функционер на ВМРО-ДПМНЕ околу случајот со државјанството на Олександар Онишченко се дискутабилни, но најмалку во една може да се детектира спин, околу тоа зошто Виктор Димовски, директорот на Агенцијата за национална безбедност, не треба да замине на нова функција, амбасадор на Северна Македонија во Франција.
Милошоски, (кој со сигурност знае дека Онишченко е еден од најблиските разузнавачи на Путин, иако тоа не го тврди сè уште ниту Германија, ниту САД, каде е под санкции неговиот имот поради поврзаност со мрежата на рускиот агент Андреј Дрекач, ниту Британија, ниту Шпанија, ниту која било друга земја членка на НАТО официјално), опишувајќи ја суштината на скандалот тврди дека тој се состои во нефункционирањето на АНБ, по малку и на МВР и дека постои заднина во давањето на неговото државјанство, па се шпекулира со влијанието на поранешниот премиер Зоран Заев кој бил вмешан во одлуката за давање на државјанството, итн.
Заклучокот после ваквиот опис на скандалот е дека Виктор Димовски, кој веќе има добиено агреман од Франција уште во јули годинава, не треба да оди за амбасадор, т.е. најелегантно решение би било Претседателот Стево Пендаровски да не го потпише указот за поставување на Димовски за амбасадор во Франција, тоа тивко да било средено, а самиот Димовски да се согласи да се повлече или да му најдат решение ако му ветиле, да го стават амбасадор во Москва или во Белград, каде ќе бил подобредојден и со него тие земји ќе споделувале сензитивни информации.
Ваквото тврдење е спин од неколку причини. Прво, во самиот опис на личноста на Виктор Димовски, Милошоски самиот признава дека во богатата и долга кариера, како дипломат, разузнавач, итн, досега се течело мазно, односно немало екцеси и потреси. Тоа, де факто укажува дека кариерата на Димовски му е чиста, односно дека досега за повеќе децениската работа, тој не бил мета на критики на јавноста или на политиката, па оттаму и неговото назначување на АНБ, која во многу кризни времиња по 2017 година требаше да ја замени Управата за безбедност и контраразузнавање, а, која, пак, го доживеа своето дно со масовното прислушување и други незаконитости за време на поранешните влади на ВМРО-ДПМНЕ и Никола Груевски и поранешниот шеф на тајната служба Сашо Мијалков.
Ако немало забелешки за неговата досегашна кариера и неговото именување на АНБ поминало и со домашна и со согласност на странскиот фактор, кој во Северна Македонија е многу влијателен и моќен и ја набљудуваше транзицијата по 2016 година многу внимателно, тогаш првото прашање е зошто сега Димовски би бил со загубен кредибилитет и Франција, каде треба да биде амбасадор, не би му верувала и не би споделувале со него сензитивни информации?
Ова дотолку повеќе што агреманот на Франција за Димовски бил даден уште на 12 јули, односно тогаш е соопштено дека Димовски ќе биде идниот амбасадор во Париз. Датумот е важен, зашто приемот на Онишченко во македонско државјанство е донесен на отворена седница на Влада во мај, како што потврди и самиот Милошоски.
Оттука, дали Милошоски смета дека француските власти на сите нивоа не го провериле Димовски пред да дадат агреман и дека им се протнала оваа „ситна информација“ дека Владата му дала државјанство на Онишченко, високопоставен руски шпион, по претходна согласност од МВР и безбедносна проверка од АНБ?
Второ, контекстот во кој е кажано дека подобро Димовски да биде назначен амбасадор во Москва или Белград, бидејќи таму ќе бил подобредојден и ќе споделувале со него сензитивни информации, директно го врзува Димовски како човек од доверба на Москва, па таму ќе бил „подобредојден“. Или со Србија, каде Димовски веќе беше амбасадор, но во контекстот на кажаното од Милошоски, се разбира дека Белград и Москва се едно, а види чудо, Северна Македонија и Србија се одлични соседи и имаат многу длабока соработка на сите нивоа!?
Трето, самиот Димовски активно учествува и во надзорот што го врши соодветната собраниска комисија, изнесе детали дека е откриен пропустот и конкретна вина на двајца високопоставени службеници во АНБ и дека се работи на проверка зошто тоа е направено и дали има и други случаи. На крајот рече дека нема намера никаде да оди, ниту во Будимпешта ниту во Грција (алудирајќи на Груевски и на други двајца шефови од тогашното УБК обвинети и осудени за злоупотреби) и дека ако се најде дека е виновен подготвен е да ги сноси последиците (сосема на крај од видеото).
Скандалот е голем, но нема врска со кредибилноста на Димовски како амбасадор
Несомнено е дека откриениот пропуст во АНБ и во МВР како одговорна институција да предлага на Владата прием на странец во државјанство на Северна Македонија е голем и е скандал, дотолку повеќе што информациите за човекот се јавно достапни на интернет. Ништо чудно во позадина да се и разузнавачки и економски интереси и на Москва и на субјекти во Македонија. И затоа е многу важно тој скандал да се разреши.
Исто така е несомнено дека Димовски сноси одговорност. Дали т.н. командна, зашто тој го става крајниот потпис по проверките и што им верувал на потчинетите или макар и само морална одговорност и нема сомневање дека има основа да се бара од него и да си поднесе оставка без оглед што е на крајот од неговиот мандат. Исто така е несомнено дека Владата или премиерот лично сакаат да се заштитат и себе си, зашто прво Владата е таа што го именува Димовски директно, иако тоа не го сторил Ковачевски, туку Заев, а второ, затоа што дале согласност за прием во државјанство на Онишченко.
Но, да се тврди дека Димовски веќе нема кредибилитет во НАТО земјите и дека ќе настане голема штета зашто во Франција немале да споделуваат сензитивни информации со него ако биде назначен за амбасадор, па подобро е да го испратат амбасадор во Москва, каде што патем Скопје веќе има назначено амбасадор, е извртување на вистината, т.е. спин.
Виктор Димовски е, така да се изразиме, “стар играч“ на јавна сцена, бил и амбасадор во Белград во сензитивни времиња и доволно им е познат и на структурите на земјите членки на НАТО, а сосема сигурно и на Франција, која, да повториме, се согласила тој човек да биде идниот амбасадор на Северна Македонија во Париз.
Многу поважно е прашањето како и колку АНБ успеала да се реформира во однос на старата УБК во однос на злоупотреби во службата. Впрочем и по ова прашање Димовски има свој став (види видео околу 8 минута), но тоа прашање нема врска со кредибилноста на Димовски како човек со кого НАТО партнерите не би можеле да споделуваат сензитивни информации. Или дека не би бил кредибилен амбасадор. Впрочем и самиот Пендаровски веќе изјави дека Димовски не би отишол во Париз само ако е директно одговорен за државјанството на Онишченко, а тоа засега не е утврдено.
Оттаму, таквото тврдење на Милошoски може да се оцени како спин.
Овој напис е изработен во рамките проектот Промовирање на пристап до веродостојни вести за борба против дезинформации, имплементиран од Фондацијата Метаморфозис. Написот, кој е првично објавен во Вистиномер, e овозможен со поддршка на американската непрофитна фондација NED (National Endowment for Democracy). Содржината на написот е одговорност на авторот и не секогаш ги одразува ставовите на Метаморфозис, НЕД или нивните партнери.
