Го слават и католиците и православните, секој според својот календар, како Ден на Свети Ѓорѓи или Ѓурѓовден. Ѓурѓовден е празник со многу обичаи поврзани со него и магични дејства за заштита, здравје и плодност, кои се изведуваат на тој ден.
Вообичаено е да се ткаат венци од лековити билки, кои потоа се фрлаат во проточна вода.
Обичаи и верувања
Обичаите и верувањата поврзани со Ѓурѓовден сигурно постоеле кај народот уште пред да го прифатат христијанството. Со својот празник, Свети Ѓорѓи сигурно го зазел местото на плодноста Јарил и неговиот празник. На овој ден, Црквата го одбележува погубувањето на Свети Ѓорѓи, кое се случило на 23 април 303 година.
Венци од цвеќиња“ се ткаат, а влезната врата во дворот и куќата е украсена со нив. Тие венци стојат над вратата цела година, сè до следниот Ѓурѓовден. Многумина прават крстови од лешнички гранчиња и ги поставуваат во полиња, градини и згради – за да го одвратат градот (слично на крстовите за елки).
Вообичаено е да се ткаат венци од лековити билки, кои потоа се фрлаат во проточна вода. Главните обичаи се: плетење венци од билки, миење со билки, капење во реката.
Зошто се прават венци?
Се верува дека венецот, како еден вид симбол, носи здравје во домаќинството, а жетва на полето, штити од магии, дава плодност, ја враќа љубовта.
Ѓурѓевдан е празник на овчарите, па затоа обичаите се зачувани најдолго време во планинските региони.
Ромите традиционално го слават Ѓурѓовден како еден од најголемите празници што го симболизира доаѓањето на пролетта. Тоа е празник на радост и среќа, а е исполнет и со бројни обичаи.
Врбите се сечат, а потоа се поставуваат на куќите. Децата обично доаѓаат навечер и ги симнуваат тие венци. Венец украден од куќата на девојка симболизира дека оној што ќе го украде, еден ден може да стане нејзин иден сопруг.
Дури и денес се верува дека ако времето е ведро и убаво на овој ден, годината ќе биде плодна, а ако врне дожд на овој празник и следниот ден, се верува дека летото ќе биде суво.
