Зимата брзо се приближува, а секој ден е се поладно. Тоа значи дека војниците на линијата на фронтот по рововите се замрзнуваат. На сцена стапуваат жените од Украина, кои веќе осум години плетат и шијат топла облека, кои покрај зимските униформи на војниците им доставуваат резервни капи и топли чорапи, ракавици и шалчиња, појаси за затоплување и душеци.
Кое е решението?
Илјадници Украинци токму сега плетат и шијат топла облека и купуваат и носат ќебиња и вреќи за спиење во првите редови. Волонтерски центри се грижат за украинските војници во речиси секое населено место во Украина. Но, во таа широка иницијатива, се вклучуваат и граѓаните преку социјалните мрежи.
„Плетени работи за војниците“ на Фејсбук постои осум години. Сè започна со желбата на две сестри некако да им помогнат на војниците и борците во антитерористичката операција – оние кои први ја бранеа украинската државност. И денес, повеќе од 1.200 членови на заедницата плетат и испраќаат капи, капи, чорапи, ракавици и други топли работи до украинските вооружени сили. Тие ги учат заинтересирани како да плетат и ќе помогнат да ги пренесет готовите предмети на предната страна.
„Рубрика“ разговараше со основачот на проектот, новинарка, волонтер и шеф на одборот на добротворниот фонд Украина-Рестартирај, Лариса Степанушко , за да дознае како функционира.
Како функционира?
Борбата на Лариса Степанушко против руските освојувачи започна на Мајдан. За време на Револуцијата на достоинството, таа беше една од координаторите на центарот за психолошка помош. Кога полицијата ги претепа учениците, семејството волонтер не седеше без работа. Дури и 6-годишната ќерка на Лариса го замолила нејзиниот татко да и помогне да направи меч. Детето требало да оди на Мајдан за да ги заштити луѓето.
Во август 2014 година, кога почнаа да пристигнуваат информации од доброволни борци од Донбас дека се смрзнуваат, Лариса, која знаеше да плете, ја организираше заедницата на Фејсбук, Knitted Things For Soldiers .
Гнев што мотивира
Работите плетени со раце не бараа значителни трошоци. Лариса ја плете првата серија чорапи и капи заедно со нејзината сестра. И тогаш, групата почна да се зголемува, а и се придружија уште една група белезници за плетење (топли ракавици со посебни палци и показалци). По половина година, работата на групата, која обедини уметници не само од Украина, туку и од Грузија, балтичките земји, Италија и САД, ја координираа неколку луѓе.
Тие плетеа сè – топли чорапи, балави, буфли, ракавици, ремени, влошки за колена и лактите за војниците на нула. Нијансите и карактеристиките на производите за предниот дел беа совладани како што бизнисот напредуваше – волонтерите блиску контактираа со бранителите во врска со нивните потреби, разговараа за сите детали за производите и ги прилагодуваа доколку е потребно.
Потоа почнаа да шијат долна облека, која беше многу барана. Имаше многу работа – волонтерите им помогнаа на вооружените сили на Украина, Националната гарда и волонтерски борци.
„Со секој чекор на руските освојувачи на украинската земја, мојот гнев зовре сè повеќе“, се сеќава Лариса Степанушко. „И тогаш и сега, тоа создава желба да им помогнеме на нашите бранители уште повеќе.
Од 2017 година, државата почна да и обезбедува на војската сè што е потребно, многу подобро. Така се намали потребата за плетени работи и долна облека. Но, групата никогаш не ја прекина својата работа. Покрај плетењето, членовите на групата печеа и слатки за бранителите, подготвуваа енергетски мешавини и чорби и купуваа лекови, автомобили и многу повеќе. Тие правеа работи за продажба на добротворни саеми: шиеја торби за пазарење, козметички чанти и амајлии.
Од чорапи до обновување на Украина
Откако започна целосната инвазија на Русија на 24 февруари, иницијативата „Плетени работи за војниците“ ја интензивираа својата работа. Отпрвин, волонтерите не работеа толку многу како група за плетење. Сите на местото каде што требаше повторно да ја евакуираат плетената топла облека, им плетеа камуфлажни мрежи и основи, шиеја гаќи и непрекинато собираа, пакуваа и подаваа нешто напред.
Во последниве месеци, членовите на групата вклучија многу нови луѓе во различни региони да волонтираат. Во моментов, заедницата работи на плетење, ткаење камуфлажни мрежи, шиење тактичка долна облека за луѓето на фронтот и за во болниците.
Возрасните и учениците ги вклучуваат активностите на заедницата офлајн: членовите на групата организираат добротворни саеми за да соберат средства и да купат тактичка опрема; училиштата одржуваат состаноци со бранителите и мастер-класови за производство на облека и ги вклучуваат децата и нивните родители во собирањето на потребните работи за фронтот.
Плетачите живеат не само за сегашноста. Сфаќајќи дека ќе има многу работа, Лариса Степанушко, заедно со истомислениците, го основаа Добротворниот фонд Украина-Рестартирај . Основачите на фондот, Лариса Степанушко и Ана Павленко, објаснуваат дека името ја содржи главната цел: да се вложат максимални напори за заживување на Украина и нацијата. Меѓу задачите поставени од фондот е и реализација на проекти од реинтеграција на ветераните и започнување на нови мини-индустрии. Сите овие проекти треба да придонесат за заживување на општеството и да станат „јадица“ што ќе им помогне на Украинците да закрепнат и да го вратат здравјето на земјата.
Денес, Фејсбук групата Knitted Things For Soldiers има повеќе од 1.200 членови. Постојано се приклучуваат нови членови на групата; некои плетеат професионално, а други учат како би можеле да им се придружат во иницијативата.
Производите за војниците се посебни
Домашни плетени чорапи, кои се толку убави за носење дома и гледање телевизија, се една работа. Други се чорапите што ќе помогнат да го стоплат војникот на фронтот. Сè е од суштинско значење: составот на предивото, опсегот на бои, дебелината и другите параметри на производот.
На пример, чорапите што се носат во војнички чизми треба да бидат потенки отколку за спиење, со висока ногавица и засилена пета и палец.
Буквално, од сè што се подарува од членовите на Knitted Things For Soldiers, треба да е нешто корисно. Така, тие почнаа да ткаат влошки за седење од парчиња трикотажа и волна.
„Најпрво, момчињата не разбираа што е тоа и зошто им треба. А неодамна, топџиите раскажаа една смешна приказна: на митралезџиите толку многу им се допаднаа влошките за седење што им ги дадовме претходниот ден што ни побараа нова серија“, споделува Лариса Степанушко.
Од 2014 година, повеќе од 8.000 единици трикотажа и повеќе од 15.000 пара долна облека се испратени на линијата на фронтот. Секоја подадена рака е важна!
Лариса се сеќава на некои ситуации кога луѓето предале 2-3 пара чорапи или капи и се извиниле што немале доволно:
„Тогаш велам: замислете тројца бранители, кои ги облековте во капи и чорапи. Тие се топли и мотивирани од вашата помош и добро си ја вршат работата. Или сте сошиле десет пара панталони. Можете да замислите каква радост и задоволство е да се носете чиста облека за момчиња кои немаат можност да се мијат правилно и да ја перат облеката“.
Според Лариса Степанушко, незамисливо и не е фер да се потценува придонесот на некои и да се преувеличува помошта на други волонтери, да се мери придонесот на едно или друго лице во собраните суми или работи. Дали треба да го споредите купувањето на беспилотно летало, на пример, на кое десетици луѓе трошат пари, со шиењето на стотици пара долна облека од едно лице кое поминало многу часови и денови на него наместо да се релаксира или да поминува време со своето семејство?
Групата доби предиво од САД. Но, за да стигне до нив, пратката од САД до Украина патуваше три месеци. Волонтерите биле изненадени од тоа колку еден човек сакал да помогне, што нашол начин да го достави предивото преку океанот во Украина.
Овој текст е преземен од украинскиот медиум Рубрика
Фотографии од Рубрика
Powered by TechSoup Network’s Digital Activism Program
